Vele verhalen uit de geschiedenis zijn verteld vanuit het mannelijke perspectief. Het vrouwelijke is lange tijd onderdrukt of omgedraaid. Terwijl er lang geleden ook samenlevingen bestonden, waarin het mannelijke en het vrouwelijk gelijkwaardig was.
Geschiedenisverhalen vanuit het onderbelichte perspectief vertaal ik in kleine schilderijen en gedichten. Zo breng ik op een luchtige manier de oude kennis die verborgen is geweest weer een beetje terug.
De verhalen gaan over: (Egyptische) godinnen, oude feesten uit verschillende culturen, sprookjes, vrouwelijke kunst en symboliek.
Nu is de tijd rijp om de balans weer terug te vinden en alles perspectieven weer evenveel te waarderen.
Wat zou het mooi zijn: een wereld in balans.
Waar de innerlijke gevoelswereld even belangrijk is als de uiterlijke dolwereld.
Waar intuïtie een plek heef naast kennis. En waar het niet uitmaakt wie je bent.
De tegels met gedichten zijn mijn cadeau aan de wereld, help je mee ze verder te verspreiden?
